از بین بردن یکی از عوارض آزاردهنده شیمیدرمانی با نور و صدا
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۴۰۱۴۷
اگر شما یا آشنایانتان مراحل شیمیدرمانی را پشت سر گذاشته باشید، ممکن است با عارضه جانبی که معمولا تحت عنوان «مغز شیمیایی» نامیده میشود، آشنا باشید. اکنون دانشمندان با استفاده از نورهای چشمکزن و اصواتی در فرکانس مشخص، راه سادهای برای محافظت از سلولهای مغز در برابر آسیب ایجاد کردهاند.
به گزارش ایسنا، شیمی درمانی یکی از بهترین درمانها برای بسیاری از سرطانها است، اما متاسفانه اثرات آن در سراسر بدن از جمله مغز احساس میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نقل از نیواطلس، بیماران اغلب عارضه «مه مغزی» را گزارش میکنند که بر حافظه، تمرکز و تصمیمگیری تاثیر میگذارد و برای آنها مشکل ایجاد میکند و بر تفکر و رفتار آنها تاثیر میگذارد.
در حالی که به طور معمول پس از پایان شیمیدرمانی این عوارض از بین میرود، میتواند یک وقفه ناامید کننده در زندگی روزمره برای چندین ماه باشد.
اکنون یک مطالعه جدید توسط محققان مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) ممکن است یک درمان نسبتا ساده را برای مقابله با این اثرات نامطلوب کشف کرده باشد و از همه بهتر، این درمان کمتر از خود شیمیدرمانی تهاجمی است. تنها کاری که باید انجام دهید، این است که به چند چراغ چشمکزن نگاه کنید و روزانه به برخی صداها گوش دهید.
مطالعات قبلی توسط محققان نشان داده است که نورهایی که با فرکانس ۴۰ هرتز سوسو میزنند و صداهایی که با سرعت یکسان پخش میشوند، میتوانند مغز را تحریک کنند تا نوسانات گامای بیشتری تولید کند. این امواج مغزی از ۲۵ تا ۸۰ هرتز متغیر هستند و زمانی رخ میدهند که شما بسیار هوشیار هستید و به مواردی مانند تمرکز کمک میکند.
از آنجایی که به نظر میرسد افراد مبتلا به بیماری آلزایمر با این امواج گاما مشکل دارند، محققان مؤسسه فناوری ماساچوست به این فکر افتادند که آیا این میتواند یک درمان ساده برای بهبود علائم آنها باشد و مطمئنا، آزمایشها روی موشها کاهش التهاب، سطوح پایینتر پروتئینهای سمی که تصور میشود به انحطاط عصبی کمک میکنند و بهبود در تستهای شناختی پس از نور و صدا درمانی را نشان داد. در این مطالعه جدید، محققان مؤسسه فناوری ماساچوست توجه خود را به یک بیماری متفاوت معطوف کردند و آن مغز شیمیایی بود.
این گروه درمان را روی موشهای دارای مغز شیمیایی با دادن داروی رایج شیمیدرمانی سیس پلاتین به مدت پنج روز، سپس پنج روز بدون دارو و پنج روز مجددا با دارو با تقلید از رژیم دوز مصرفی انسانها، آزمایش کردند.
برخی از آنها «گاماتراپی» دریافت کردند که شامل یک ساعت قرار گرفتن در معرض نور و صدای ۴۰ هرتز در روز بود، در حالی که گروه شاهد فقط شیمی درمانی را به تنهایی دریافت کردند.
سه هفته بعد، موشهای گروه شاهد بسیاری از اثرات مغزی شناختهشده شیمیدرمانی، از جمله حجم کوچکتر مغز، آسیب دیانای، التهاب و آسیب به میلین را که پوشش محافظ اطراف نورونها است، نشان دادند. جمعیت سلولهای مغزی آنها که میلین تولید میکنند، به نام الیگودندروسیت (oligodendrocyte) نیز کاهش یافت.
با این حال، موشهایی که در طول مدت شیمی درمانی روزانه گامادرمانی دریافت کردند، کاهش قابل توجهی در همه این علائم نشان دادند. آنها همچنین در آزمایشاتی که حافظه و عملکرد اجرایی حیوانات را اندازهگیری میکنند، بسیار بهتر عمل کردند.
هنگامی که محققان بیان ژن را تجزیه و تحلیل کردند، دریافتند که ژنهای مرتبط با التهاب و مرگ سلولی در موشهایی که تحت درمان با گاما درمانی قرار گرفتهاند، سرکوب شدهاند.
لی-هوئی تسای (Li-Huei Tsai)، نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: این درمان میتواند آسیب دیانای و التهاب را کاهشدهد و تعداد الیگودندروسیتها را افزایش دهد. الیگودندروسیتها سلولهایی هستند که میلین اطراف آکسونها را تولید میکنند. ما همچنین دریافتیم که این درمان باعث بهبود یادگیری و حافظه و افزایش عملکرد اجرایی در حیوانات میشود.
مشخص شد که این مزایا، حداقل تا حدی، تا چهار ماه پس از درمان باقی میمانند و گامادرمانی اگر همزمان با شیمیدرمانی به جای شروع پس از آن انجام شود، بسیار بهتر عمل میکند.
مطالعات بعدی اثرات مثبت مشابهی را در موشهایی که داروی شیمی درمانی متفاوتی به نام متوترکسات دریافت میکردند، نشان داد. در حالی که آزمایش روی موشها شامل کاشتهای مغزی برای رساندن مستقیم نور و صدا به نورونها بود، آزمایشهای انسانی قبلی برای آلزایمر نشان دادهاند که مزایای مشابهی را میتوان تنها با استفاده از یک صفحه نمایش هماهنگ و بلندگو به دست آورد. اگر این روش کارساز باشد، میتواند به بخشی استاندارد از شیمیدرمانی برای بیماران تبدیل شود تا درمان نجاتبخش کمتر برای آنها ناراحتکننده باشد.
این گروه همچنین قصد دارند گاماتراپی را در برابر سایر بیماریهای عصبی مانند پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس به طور مخفف اماس آزمایش کنند. آزمایشهای بالینی روی بیماران مبتلا به آلزایمر نیز در حال انجام است.
این تحقیق در مجله «Science Translational Medicine» منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: مه مغزی شيمي درماني نور درمانی معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري هوش مصنوعی بنياد ملي نخبگان ايستگاه فضايي بين المللي شیمی درمانی موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۴۰۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناخت زودهنگام اختلالات رشد، موثر بر عملکرد فردی و اجتماعی کودک در آینده
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز خراسان رضوی، دبیر اجرایی سیزدهمین کنگره روانشناسی کودک و نوجوانان گفت: از ابتدای تولد، کودکان و شیرخواران لازم است تحت نظر مراکز خدمات جامع سلامت بهداشتی، ارزیابی رشد و تکامل دریافت نمایند تا در صورت بروز اولین فاکتورهای نگران کننده، خانواده به کارشناسان متخصص در این حوزه ارجاع داده شوند.
دکتر فاطمه محرری با اشاره به اینکه ۴ تا ۷ اردیبهشت ماه سیزدهمین کنگره روانپزشکی کودک و نوجوان در شهر مشهد برگزار شد، افزود: برخی از کودکان رشد و تکامل طبیعی را ندارند، به موقع صحبت نمیکنند و راه نمیروند و توانمندیهای ارتباطی و اجتماعی متناسب با سن ندارند لازم است برای این کودکان به سرعت مداخلات تشخیصی و درمانی انجام گیرد.
وی گفت: شناسایی و درمان به موقع این اختلالات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است برخی از کودکان از اولین مراحل رشد دچار نقص هستند و برخی در سنین بالاتر شاهد کاهش توانمندی تکاملی آنها هستیم که برای هر دو گروه باید درمانهای مورد نیاز در نظر گرفته شود.
دکتر محرری با اشاره به اینکه از جمله اختلالات عصبی تکاملی میتوان به اختلال طیف اوتیسم و اختلال بیش فعالی و نقص توجه اشاره نمود تصریح کرد: متاسفانه در سالهای اخیر شاهد رشد بیماران طیف اوتیسم هستیم، علاوه براین براساس ارزیابیهای صورت گرفته ۵ تا ۱۰ درصد کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه هستند و در شهر مشهد این امار به ۱۰ درصد میرسد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: کودکان دچار اختلال بیش فعالی عملکرد تحصیلی، شناختی، عاطفی و اجتماعی مناسبی ندارند، بدلیل توجه و تمرکز ناکافی افت عملکرد تحصیلی داشته، در روابط بین فردی کنترل تکانه ندارند و از صبر و حوصله کمی برخوردارند که این موضوع میتواند باعث نگرانی خانواده شود.
دکتر محرری با اشاره به اینکه اختلال اوتیسم بیشتر کودکان پسر را درگیر میکند، اما اگر کودک دختری به این اختلال دچار شود شدت بیماری اش بیش از پسران است، اظهار کرد: در این کودکان تماس چشمی، خنده اجتماعی و ارتباط کودک با والد کمرنگ است و از همان ابتدا والدین با این علائم هشدار دهنده روبرو میشوند، اما در برخی از کودکان بعد از دو سالگی کودک دچار افت عملکرد میشود.
وی با تاکید براینکه مهمترین علت مراجعه والدین به مراکز درمانی عدم گفتار کودک است این در حالی است که پس از بررسیهای بیشتر تشخیص اوتیسم برای کودک گذاشته میشود و درمانهای متناسب با شرایط کودک برای او در نظر گرفته میشود، اظهار کرد: کودکان طیف اوتیسم ضعف در حوزههای ارتباطی و اجتماعی داشته، علائق محدود و رفتارهای کلیشهای و تکراری دارند، بنابراین برای این کودکان درمانهای مختلفی مانند گفتار درمانی، مشاوره و آموزشهای ویژه، بازی درمانی، کار درمان ذهنی و حرکتی توصیه میشود.
دکتر محرری با بیان اینکه همکاران متخصص کودکان و نوزادان در حوزه اختلالات عصبی تکاملی مسلط هستند و اکثر خانوادهها در قدم اول با متخصص اطفال مشکل کودک را در میان میگذارند و در صورت لزوم به سایر کارشناسان ارجاع میشوند، ابراز کرد: در اختلالات خفیف شروع با دارو درمانی نیست، اما اگر در معاینه کودک شاهد اختلالاتی در خواب، پرخاشگری یا صدمه زدن به خود و دیگران باشیم، درمانهای دارویی نیز برای کودک توصیه میگردد که هیچ گونه خطری برای سلامتی کودکان ندارند و اعتیاد آور نیست.
وی تاکید کرد: خانوادهها باید علائم هشدار دهنده را بشناسند و به موقع برای درمان مراجعه کنند تا از پیامدهای نامناسب بعدی جلوگیری شود و کودک بتواند حضور موثری در اجتماع داشته باشد.